ខេត្តជាប់ឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជាកំពុងក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលផលិតកម្មដ៏សំខាន់, ដែលខេត្តនីមួយៗមានសមត្ថភាពពិសេសរៀងៗខ្លួន។ ខេត្តព្រះសីហនុជាឧស្សាហកម្មស្នូលក្នុងតំបន់ ដោយមានរោងចក្រចំនួន ២១ ផ្នែកកម្មន្តសាល, ផ្តោតលើការកែច្នៃម្ហូបអាហារ, កាត់ដេរ និងវាយនភណ្ឌ, និងផលិតផលឈើ, ខណៈដែលកំពុងឆ្ពោះទៅរកការរួមបញ្ចូលឧស្សាហកម្មឌីជីថល។ ខេត្តកោះកុងរួមចំណែកក្នុងផ្នែកកម្មន្តសាលចំនួន ៦ ដោយមានការផលិតម្ហូបអាហារ និងភេសជ្ជៈ, គ្រឿងបន្លាស់រថយន្ត និងអេឡិចត្រូនិច និងរ៉ែមិនមែនលោហធាតុ។ ខេត្តកំពតជួយជំរុញការអភិវឌ្ឍនេះតាមរយៈផ្នែកកម្មន្តសាលចំនួន ៩, ដែលមានវិស័យម្ហូបអាហារ និងភេសជ្ជៈ, កាត់ដេរ និងវាយនភណ្ឌ, កៅស៊ូ ព្រមទាំងរ៉ែ និងលោហធាតុ។ ជាមួយគ្នានេះ ខេត្តទាំងនេះបង្ហាញពីជំហរប្រកួតប្រជែងរបស់កម្ពុជាទាំងកម្មន្តសាលបែបប្រពៃណី និងកម្មន្តសាលកម្រិតខ្ពស់, ដោយមានការគាំទ្រពីទីតាំងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខេត្តជាប់ឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជា និងការអភិវឌ្ឍហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដើម្បីទាក់ទាញការវិនិយោគក្នុងតំបន់ និងអន្តរជាតិ។

ចំណុចខ្លាំង: បរិយាកាសវិនិយោគដែលមានភាពទាក់ទាញ រួមមានតម្លៃពលកម្មទាបនិងដំណាក់កាលអភិវឌ្ឍន៍ដំបូងនៃឧស្សាហូបនីយកម្មនៅកម្ពុជា បាននាំឱ្យមានការបង្កើតចង្កោមឧស្សាហកម្មជាច្រើនក្នុងខេត្តជាប់ឆ្នេរសមុទ្រ។

កាលានុវត្តភាព: ការនាំចូលគ្រឿងចក្រនិងវត្ថុធាតុដើម អាចត្រូវបានសម្របសម្រួលដោយកិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូសេដ្ឋកិច្ចគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងតំបន់និងកិច្ចព្រមព្រៀងផ្សេងទៀត ក៏ដូចជាតាមរយៈការអនុវត្តគោលនយោបាយភណ្ឌាគារគយដែលមានសក្តានុពលរបស់កម្ពុជា។ កិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីនានាដែលកម្ពុជាជាភាគី រួមមាន កិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូសេដ្ឋកិច្ចគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងតំបន់ កិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីកម្ពុជា-ចិន កិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីកម្ពុជា-កូរ៉េនិង កិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូសេដ្ឋកិច្ចគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរវាងកម្ពុជា-អេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួម ផ្តល់នូវការពង្រីកទីផ្សារនាំចេញសម្រាប់កម្ពុជា។ ការបង្កើតតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស